သတိ

လမ္း... ဟန္ေဆာင္မွဳေတြ
ေသြး အသက္ေတြနဲ ့
ကမၻာပ်က္.....ငါတို ့ေနာက္က
ထြက္သက္
ဝင္သက္
မဲေမွာင္ေနတယ္
ငါတို ့ေလာကကုိ...ေမ့ထားမယ္။

အန္တုမွဳ

မာယာေထာင္ေခ်ာက္ေတြက
ႏွလုံးသားထဲကုိ စုိက္ဝင္လို ့
အန္ထြက္လာတဲ့ အန္တုမွဳေတြကလဲ
မၾကားတၾကားေအာ္ေခၚသံေတြနဲ ့
သံသာရာေတြနဲ ့ရူးေနၾကတယ္၊
ဆင့္ေခၚသံေတြက
ငါတို ့ေနာက္မွာမသိေယာင္ေဆာင္လို ့
ေသြးအသက္နဲ ့ငါတို ့လွဳပ္ရွာေနၾကတယ္...
လွည့္ပတ္မွဳတုိင္းမွာ 
အဆင့္တန္ဆာေတြကိုမွ်ေဝလို ့
ေဝဖန္မွဳေတြကလဲ ဘဝေတြကိုကန္ ့သတ္ေနၾကတယ္
အနာဂါတ္အတြက္ ငါတို ့ရူးေနၾကမယ္....

ေတာင္းတျခင္းသုိ ့

ငါတို ့တမ္းျခင္း
လြမ္းေလာက္ပါလဲ
အခ်ိန္ဆုိတဲ့ေဝါဟာရက
ငါတို ့ကုိေနာက္ေျပာင္ေနတယ္၊


ငါတို ့လြမ္းလို ့ငါတို ့ ေသလဲ
အမွန္တရားကမင္းအတြက္ေပါ့
ကုန္လြန္ခဲ့ျပီေလ...


ငါေနေနတဲ့
အေၾကာင္းတရား
ငါတို ့ဘဝကုိေလွာင္ေျပာင္ေနလဲ
ငါသည္ငါ့ဘဝကုိ လြမ္းေနမယ္...


နင္တို ့ေနာက္က နင္တို ့ဘဝ
ဟန္ခ်က္ညီမွဳ ေတာင္ဆုိမွဳမ်ား
ကုန္လြန္သြားတဲ့တမ္းခ်င္းမ်ားနဲ ့
သံသရာကုိ ငါတို ့သြားၾကမယ္။

လမင္းငိုခ်ိန္

ပူျပင္းလြန္းလို ့
ငါငုိေနလဲ
ငါရဲ ့သံစဥ္
ငါ့လမင္းနဲ ့
ငါေပ်ာ္္ေနမယ္...

ေအးခ်မ္းမွဳအနမ္းနဲ ့
ငါေပ်ာ္ေနလဲ
ငါရဲ ့အလြမ္း
ငါႏွလုံးသားက
ငါငုိေနမယ္...


ငါ့ရဲ ့လမင္း
ေအာင္ျမင္မွဳနဲ ့
ငါတို ့သမိုင္း
ငါတို ့ေနာက္မွာ 
အလြမ္းေတြနဲ ့
အိပ္စက္ေနမယ္...


ငါ့ရဲ ့လမင္း 
ငုိေနခ်ိန္နဲ ့
ငါ့ရဲ ့သံစဥ္
ငါ့ႏွလုံးသား
ကင္းမဲ့မွဳနဲ ့
မင္း အနာမွာငုိေနမယ္။

တမ္းတမိသည္

ေျခရာမ်ားနဲ ့
အဆင္သင့္ငါတို ့ေနရာ
တမ္းးတမိလုိ ့ငုိေနတယ္၊


တန္ဖုိးမဲ့အတိတ္ေတြ
အလြမ္းေတြနဲ ့ေသေနတယ္
ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ ငါ့ရဲ ့တေနရာစာ၊


ငါလြမ္းေနတဲ့ေျခရာေတြက
ခံစားမွဳနဲ ့သက္ေသမျပခင္
ကြယ္လြန္ျခင္းနဲ ့က်န္ေနခဲ့တယ္၊


အရြယ္လြန္အနာဂါတ္နဲ ့
ကုိးကြယ္မွဳ ငါ့ရဲ ့အၾကင္နာ
ခုိင္ျမဲမွဳနဲ ့ရင္ခုန္ေနတယ္...


စမ္းေရတမွ်
ငါတုိ ့ဘဝနဲ ့
ေရာစပ္ထားတဲ့ေအးခ်မ္းမွဳလုိ ့
ေအာင္ႏုိင္သူကေျပာေနတတ္တယ္။

ဆန္ ့က်င္ဖက္

အဆင္ေျပမွဳ မေျပမွဳနဲ ့
တင့္တယ္လြန္းတဲ့
ငါတို ့သမုိင္း...


ေဟာင့္ႏြမ္းမွဳေတြနဲ ့
ထင္ရာစုိင္းတဲ ့
စရုိက္နဲ ့လုံးေထြးလုိ ့
ဘဝေတြကိုေရာင္းစားေနၾကတယ္....


ဟန္ပါပါမ်က္ႏွာထားနဲ ့
ကန္ ့ကြက္ ျခစားေနတဲ့
ငါတို ့ဝန္းက်င္မ်ား....


ဒီေန ့နဲ ့တမလြန္
မနက္စာနဲ ့ညစာ
အေရာင္ေတြကိုပုံတူကူးလို ့
ကြယ္လြန္ေနတဲ ့ငါတို ့ရဲ ့ဆန္က်င္ဖက္ကမၻာေပါ့....

တုိက္ပြဲ

ေခၚသံေတြနဲ ့
မင္းနဲ ့ငါ့ၾကား
ဘာလို ့ေဝးေနတာလို ့

မသိတသိ
အဆင္သင့္တနပ္စာက
ရန္သူပမာငါတုိ ့ဘဝ

လြန္ေလခဲ့ျပီ
သုိ ့ေသာ္တမနက္
ငါတုိ ့ဆီကုိေရာက္လာေရာ့ပါ့

အလြန္တရာ
ငါတို ့စိတ္စြမ္းအားနဲ ့
ျပင္းထန္ေနၾက
လူသားမ်ိဳးႏြယ္ေတြနဲ ့
ငါတို ့သည္တုိက္ပြဲ တခုဆီသုိ ့....

ဘဝသစ္

လမ္းနဲ ့နယ္ေျမ
ကုိးကြယ္ရာနဲ ့ေနရာမဲ့
ေရြးခ်ယ္စရာငါတို ့ကံတရား
ေဆြးေဆြးေျမ ့ေျမ ့
ရင္ခုံသံကုိလဲၾကားခဲ့တယ္...

လူ

ေလာက နဲ ့လူ
ဟန္ခ်က္ညီမွဳ
တစိမ့္စိမ့္နဲ ့ငါတို ့ရွာေဖြခဲ့တယ္...


ပတ္ဝန္းက်င္နဲ ့ လူ
ေႏြးေထြးမွဳသမုိင္း
ကာကြယ္မွဳနဲ ့တိုင္းတာခဲ့တယ္...
္
ကမၻာၾကီးနဲ ့လူ
ဟန္ေဆာင္မွဳေတြနဲ ့လုံးေထြးလုိ ့
ငါတို ့ေနာက္ကုိလုိက္ေနၾကတယ္
စစ္တလင္းျပင္တခုလိုမ်ိဳး...


လူသည္
ဟန္ေဆာင္မွဳနဲ ့
ျမင့္ျမတ္ခ်င္ေနၾကျခင္းလိုမ်ိဳး
ေအာင္ျမင္မွဳနဲ ့အႏုိင္က်င့္ျခင္းမ်ိဳး
မ်ွတမွဳကင္းစင္ေသာဒီပတ္ဝန္းက်င္နဲ ့
ငါတို ့ေဝးလဲဝမ္းနည္းမွဳကင္းပါတယ္ေလ....

ဘဝ

ဘဝ....
ေမ့ေမ်ာမွဳနဲ ့အလွမ္းေဝး
ခက္ခဲမွာပါ...

ကင္းကြာလြန္းတယ္

မြန္းက်ပ္ရင္ခုံသံေတြက
မလွမပတဲ့ဘဝေတြကုိ
ခုတုံးလုပ္ျပီး၊

မနက္စာ

တမ္းတပုံနိမိတ္နဲ ့
က်ိဳးပဲ့ေနတဲ့စိတ္ဓါတ္မ်ားက...


ငါရဲ ့အနာဂါတ္နိမိတ္ပုံ
ဆြံ ့အေနတဲ့လူမမာမ်ား
ေဟာင္းႏြမ္းသြားတဲ့ဘဝအုိစာမွဳနဲ ့....

ကံတရားနဲ ့စကားေျပာလဲ
ကုိယ့္ေနာက္မွာမရွိတဲ့အနာဂါတ္ကုိဘဲ
ရူးရူးမုိက္မုိက္တြန္းလွန္ေျပာင္ေလွာင္ေနသလိုနဲ ့
မသိစိတ္ေတြကျငင္းဆုိေနၾက။


ဒီေန ့နဲ ့မေန ့ကအေတြးနဲ ့
က်ိဳးပဲ့ေနတဲ့အနာဂါတ္ကုိကမလွပပုံကမ်ား
ဆင္ျခင္တုံတရားေတြကလဲေပ်ာက္လုနီးပါးနဲ ့
မာန္မာနမဲ့အတိတ္ေတြကိုျပန္ရွာေနတာနဲ ့ပဲ
ငါတို ့ဘဝေတြကအနာဂါတ္ဆိတ္သုဥ္းေနၾကတယ္။

ေအာက္ေမ့ျခင္း

ကဗ်ာဆရာမဲ့ကာရန္ေတြနဲ ့
ငါတို ့ကုိေမာင္းႏွင္သြားတဲ့မင္းသုဝဏ္
ပ်ဥ္းမငုတ္တုိရဲ ့သေကၤတေတြနဲ ့
လြမ္းေနမိတာယေန ့တိုင္ေပါ့။

တမ္းတေန ့စြဲတခုနဲ ့တင္
ေအာင္ႏုိင္သူတေယာက္ကလဲ
ငါတို ့ဘဝေတြကိုဆြဲငင္သြားသလိုမ်ိဳး
ငါတို ့ရဲ ့ေဗဒါလမ္းက အျမဲတမ္းတမိတယ္။

ဟန္ေဆာင္မွဳကင္မဲ့တဲ့ေန ့ရက္ေတြကုိ
ထုဆစ္ရင္းနဲ ့ေမ့ေမ်ာေနတဲ ့
စာေပယဥ္ေက်းမွဳတခုေပပ
ငါတို ့ရဲ ့ဆရာမ ႏုယဥ္ကုိလဲ ေအာက္ေမ့တယ္။

အတၱမ်က္မွန္

အလြမ္းသင့္သဘာဝတရားက
ဘဝမ်က္ႏွာစာကုိအရြဲတိုက္လို ့၊


ငါတို ့မနက္ခင္း စကားတခြန္းနဲ ့
ကင္းမဲေနတဲ့မသိက်ိဳးကြ်န္မွဳေလး၊


ဆင္ျခင္တုံမဲေန ့စြဲမ်ားနဲ ့
လစ္လပ္ဘဝမ်ားကုိရန္ရွာေနၾက၊


အေဝးေရာက္ဘဝေတြကုိလြမ္းလို ့
မရွိမဲ့ရွိမဲ့တန္ဖိုးေတြကုိေလွာင္ေျပာင္လို ့၊


ဘာေတြကုိမက္ေမာေနၾကတာလဲလို ့ေမးတယ္
ေျဖတာကလဲ ဘာေတြလဲလို ့သတိရေနၾကတယ္။

ဘဝမဲ့ကဗ်ာ

ကင္းလႊတ္မွဳမဲ့တဲ့
ေန ့စြဲေအာက္က

ငါတို ့မနက္ဖန္မ်ားနဲ ့

အဖန္ဖန္လြဲမွားေနၾကတယ္၊

ေရာက္လုလုမနက္ဖန္ကလဲ

မဲေမွာင္လြန္းလို ့

ဆက္သြားေနက်
လမ္းမေပၚကုိဘဲ

အဆက္မျပတ္ငါတို ့ေလ်ာက္မယ္၊

ဟန္ေဆာင္မွဳေတြကိုေတြ ့တယ္

ႏွေျမာတြန္ ့တိုမွဳမ်ားကုိ
ေမြးစားၾကတယ္၊

ဘယ္မွာလဲလို ့ေမးတိုင္းေငးေနၾကတဲ့

သဘာဝတရားေတြကုိအားနာတယ္၊

လာမွာပါဆိုတဲ့
သံသယစကားနဲ ့ဘဲ

ဘဝကိုဖုံးဖိေနရတယ္၊

အဖန္ဖန္လြဲမွားခဲ့တဲ့ေန ့စြဲမ်ားနဲ ့ဘဲ
စကားေျပာေတာ့မယ္။

ျပိဳင္ဖက္ကင္းအတု

မေန ့ကနဲ ့မတူတဲ့ ဒီကေန ့ရဲ ့
မနက္ခင္း အတုေတြ
လွိဳက္လွဳိက္လွဲလွဲ အူလွိဳင္းသံေတြၾကားက 
ဟန္ေဆာင္မွဳေတြ
တသက္စာအနမ္းေတြကုိဘဲ
ငံ့လင့္ေနပုံမ်ိဳးနဲ ့
စိစိညက္ညက္ေက်မြေနတဲ့
ဒီဘဝထဲကုိဘဲမာန္တက္ေနၾကတယ္၊

ဟန္ေဆာင္မွဳ

အစဥ္လာတခုရဲ  ့
အမွန္တရားေနာက္ကြယ္က
စကားလုံးမ်ားနဲ ့
အခ်ိန္တန္ရင္ 
မ်က္လုံးနဲ ့စကားေျပာခဲ့ၾကသူေတြမ်ား
မရွိတဲ့ အတၱ မာနေတြကုိ
အန္ထုတ္ေနၾက
ဒါလား

တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းေသာမနက္ခင္းဆီသုိ ့

ေလျငိမ္ေဆာင္းည
လြမ္းခ်င္းတေနတဲ့မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ ့
အံ့ၾသစရာေတာင္ပံတစုံမပါဘဲနဲ ့
ငါတို ့ကုိေက်ာခုိင္းသြားတဲ့ ကဗ်ာစာဆိုတေယာက္နဲ ့
္အေမအုိေရ မထားခဲ့ပါနဲ ့ေမာ္ဒန္ေခတ္လြန္စကားပုံတခု

ေနာက္ေျပာင္ျခင္း

အဆင္သင့္မနက္ခင္းနဲ ့ကစားတယ္၊
ဟန္ေဆာင္တဲ့လူေတြနဲ ့စကားေျပာတယ္၊
ခပ္ပ်စ္ပ်စ္ေကာ္ဖီတခြက္က
ငါတို ့ဘဝေတြကုိအသိမွတ္မျပဳသလုိမ်ိဳး၊
ဟစ္ေဟာသံစဥ္တခုလိုဘဲက်ိဳးပဲ့ေနတယ္။
ထားလုိက္ပါ ညေနခင္းကအဆင္သင့္ေစာင့္ေနတာဘဲ
အျဖစ္ပ်က္တိုင္းမွာဘဝပါေနက်ဘဲ
အိပ္ေရးပ်က္အေတြးေတြကုိအိပ္ကပ္ထဲထည့္ျပီ၊
ေစာင့္ေနတယ္ဆုိတာမ်ိဳးနဲ ့ကစားတယ္။
မွတ္မိလြယ္တဲ့မ်က္ႏွာေတြကလဲလြမ္းလို ့
ေျပာရလြယ္တဲ့စကားလုံးေတြကလဲဆိတ္သုဥ္းလို ့
မွတ္ဥာဏ္မပါတဲ့က်စိမ့္ေတြကလဲေက်ာခိုင္းလို ့
အသိစိတ္နဲ ့ငါတိုကုိရန္တုိက္ေနသလိုနဲ ့
ေဟာ   ဒါေပါ့အဆင္သင့္မနက္ခင္းဆုိတာ
အဆင္သင့္ညေနခင္းကုိေတာ့ေရာက္ၾကမွာဘဲေပါ့။

လမ္း

မိန္ ့မွာျခင္းနဲ ့သက္ဆုိင္တယ္၊
လူေတြကုိညႊန္ၾကားတဲ့စည္းမ်ဥ္းတုိင္းနဲ ့
ငါတုိ ့ဘဝေတြနဲ ့
မွတ္ေက်ာက္ေတြနဲ ့
အႏၱရာယ္ေတြနဲ ့
အလြမ္းေတြနဲ ့
ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ
ခ်န္ထားခဲ့မယ္။